Gisteren om kwart over vier werd ik gebeld door Jeroen. Niet zo raar, want hij belt wel vaker als hij op weg is naar huis
Mam, ik zit op het politiebureau ?. Niet schrikken, maar ik ben bedreigd met een mes door een paar rotjochies en nu doe ik aangifte.

Hoezo niet schrikken, mijn kind is bedreigd door iemand ? mét een mes ?. Niemand vertelt me dat ik niet mag schrikken en zeker niet het kind in kwestie.

Mam mijn telefoon is bijna leeg, ik ben hier bijna klaar ?. Nee je hoeft niet hier naar toe te komen ?? ja het gaat goed met me, het waren gewoon rotjochies.

Maar welk politiebureau? Hoeveel rotjochies? Wat is er gebeurd? Waar is het gebeurd? Was je alleen? HOEZO MES?

Maar Jeroen was onverbiddellijk, het ging wel met hem en hij zou naar huis komen en daar zag hij me wel.
Jeroen had een voetbalwedstrijd en we spraken af bij de McDonald, aangezien het wat laat werd voor Jeroen om helemaal naar huis te komen.

In september 2007 (alweer zo lang geleden), ben ik met mijn zusje naar het reunionconcert van The Police geweest. Hier schreef ik een lyrisch logje over het concert, The Police, maar natuurlijk vooral Sting.

En nu is Sting de hoofdact van Symphonica in Rosso. Daar moet ik natuurlijk heen en gelukkig dacht mijn zusje daar hetzelfde over.
Dus 15 oktober zijn we erbij. We hebben 'gewoon' veldkaarten, de speciale VIP kaarten waren bijna 150 euro begreep ik van mijn zus, je kreeg daar wel allemaal leuke dingen bij, zoals VIP parkeren, merchandise en sowieso toegang in de Golden Circle. Mijn zusje heeft nog goed gelezen, maar er stond niet bij dat we Sting mochten betasten of zo, dus zijn we maar voor de gewone veldkaarten gegaan. 
Dat betasten doen we dan maar zonder toestemming.

We gaan naar Sting ........ lekkerrrrr!

  

Ik moet eigenlijk hard studeren voor mijn examen Privaatrecht, maar vrijdagochtend ben ik toch even richting Almere gereden.
Daantje heeft al vaak vol liefde over Roos verteld en ik wilde Roos toch weleens bekijken. 
De hele familie was blij om me te zien en wilde met me op de foto, behalve Peter, maar hij had net zijn nieuwe motor opgehaald, dus ik begrijp het wel.
Kevin kan heel mooie foto's maken en Rocky was heel erg zielig. We weten niet waarom, maar hij werd steeds zieliger, hoe vaker we het hem vertelden. Een echte man dus.

Het was gezellig, te kort, maar gezellig ...... Net als dit logje eigenlijk .

In het Parool van zaterdag 17 april 2010, met als kop 'Iedereen kan dansen'...... Herkenbaar?!

Een aantal weken terug stuurde ik een mailtje naar Het Parool. Elke week zit er een bijlage bij het Parool, waarin altijd een  'Ouder en Kind' interview.
Hele leuk interviews, waar een ouder over zijn/haar kind praat en het kind over de ouder.
Het leek mij wel leuk om van mij en Jeroen ook zo'n paginagroot interview te hebben, dus  vandaar dat mailtje.

Ik werd al snel gebeld door Marieke van het Parool, wanneer Jeroen en ik tijd hadden. Dat bleek nog niet zo makkelijk, als ik niet moest werken zat Jeroen op school, dan moest hij weer sporten of had ik een avondje uit gepland, moest Jeroen werken of ik naar school.
Gelukkig kon Marieke ook 's avonds, daarna moest er nog een afspraak met de fotograaf worden gepland, dat werd afgelopen zaterdag.
Door ons drukke schema moest er zelfs worden geschoven met het plaatsen van het interview.

Maar gisteren was het zover en stonden Jeroen en ik in volle glorie in het Parool.
Heerlijk om te lezen vind ik, en fantastisch om te bewaren.
Ik kreeg heel veel postieve reacties op mijn werk vandaag en Jeroen op school.

Kort hè?!

Een carrière van 20 jaar is best lang, maar ja er zijn meer mensen die 20 jaar hetzelfde werk doen.
Ik werk dit jaar ook 20 jaar bij dezelfde baas, maar als je zoals jij jaren naar je topvorm toewerkt en na 20 jaar nog aan de top staat, dat is best heel knap en bewonderingswaardig.

20 Jaar in de schijnwerpers, 20 jaar in de bladen, 20 jaar Marco Borsato. Hoogtepunten, ook wat dieptepunten, maar altijd even positief en gewoon doorgaan met dezelfde energie.

Ik moet eerlijk bekennen dat ik niet 20 jaar fan ben, eigenlijk ben ik pas zo?n jaar of 10 écht fan en begon ik bij ?Dromen zijn bedrog? je muziek pas echt leuk te vinden.
Het maakt niet uit, ik mag toch de 20 jaar meevieren, want ik ben nú fan en toch best wel trouw vind ik.

Er is niemand (zelfs geen voetballer) met wie ik zo vaak op de foto ben geweest als met jou Marco, nou ja misschien met Jeroen of Suzanne of Nathalie natuurlijk ?. Haha.

Lieve Marco, gefeliciteerd met je 20 jaar.
Over 5 jaar je zilveren jubileum,
daar gaan we met zijn allen voor.

Ik hoop nog vele jaren van je muziek
en natuurlijk van jou te kunnen genieten.