Een maand of 2 geleden schreef ik over mijn lieve Oma en de terugval die ze toen had.  Het bleek een delier te zijn. We zijn hier allemaal fliink van verschrokken! Gelukkig gaat het nu beter. Ze is, met hulp van medicatie, zelf uit het delier weten te komen. Verward is nog altijd wel en dit zal ook niet meer verdwijnen. Inmiddels heeft ze de uitslag van verschillende onderzoeken die in oktober gehouden zijn: beginnende dementie. Dit was niet helemaal nieuw voor ons en dus kwam deze uitslag ook niet erg hard binnen, maar het besef dat het dus écht niet meer beter wordt, komt des te harder aan... Op dit moment zijn we nog steeds veel bij Oma. Eigenlijk ieder moment dat ze overdag thuis is, is er ook iemand van de familie bij... Dit is zwaar, maar we doen het met heel veel liefde  Oma heeft vroeger ook altijd voor ons klaargestaan (voor zowel haar kinderen als haar kleinkinderen) en dit is wat wij nu alles wat we voor haar terug kunnen doen! Er is een aanvraag gedaan voor een verzorgingstehuis. Gelukkig staat Oma helemaal achter deze stap, maar moeilijk vindt ze het wel. Totdat er plaats is, zullen we haar dus voorbereiden op deze grote stap.