Toen ik een mailtje kreeg of ik zin had om mee te gaan naar Waylon was het antwoort JA!
Maar Waylon, die kende ik niet echt ... één keertje had ik hem gezien maar dat was niet genoeg blijkbaar om hem in mijn koppie te houden.
Maar tuurlijk wilde ik mee, allereerst om de gezelligheid met een stel hele lieve meiden en om natuurlijk  lekker gemaakt door Es, Waylon beter te leren kennen.

Esther was ook jarig geweest... een 4 tje kreeg ze ervoor... en daar kon natuurlijk niet zomaar aan voorbij gegaan worden Marianne was behoorlijk crea bea geweest en ook Hellen en Kelly waren op jacht geweest!


We waren allemaal wat aan de late kant... dus zijn we bij de Mac gestrand maar dat boeide niet, een vette hap is gewoon erg lekker!!

Daarna door naar Waylon.... toen we aankwamen stond er al een behoorlijke rij... tja dat zijn wij helemaal niet gewend.... maar eenmaal binnen stonden we gewoon vooraan.
Er was voorlopig nog plek genoeg maar ik moet zeggen je kon ook bovenstaan en dat trok me wel... hangen over het hek,
zodat mijn schouders en rug waar ik momenteel mee kamp een beetje ontzien werden, en ja het was niet Marco die er stond... dus boven staan kon ik met een gerust hart.
Rens, Gerdje en ik stegen dus op naar hogere sferen en hadden een prachtig zicht op het podium en op de zaal.



De rest van het groepje bleef in de zaal en we hadden ze goed in het vizier. Inmiddels was Patricia ook gearriveerd met haar mannetje en die bemachtigde een mooie zitplaats boven waar ze heerlijk konden  genieten!
Het voorprogramma was niet mijn smaak, maar alla.... daarna kwam Waylon en ik kan zeggen hij is leuk!
Hij maakt show en daar hou ik van... en los in de heupen en schouders dat is ie ook!!

Ik heb helaas geen foto's van Waylon... want met mijn (oude) toestel kon ik geen mooie plaatjes boven schieten... maar mijn mailbox staat open hoor .

Het voordeel dat we boven stonden was dat we goed zicht hadden wat er in de zaal gebeurde.... Es trof het en had het geluk naast iemand te staan waarbij het fan zijn was doorgeslagen naar de andere kant... en Hellen hield het daardoor bijna niet droog.
En wij konden het heerlijk aanschouwen daarboven...
Kan wel zeggen dat ik genoten heb, van Waylon, hij heeft me echt overtroffen maar vooral van de gezelligheid die er heerste onder een stel hele lieve meiden!

En dan komt er lachend jongentje de oprit oprijden, een tas om zijn nek.... met daarin leek het wel een schat.

                             

Vol trots haalt hij zijn schat uit z'n tas..... zijn rapport!!!
Hard heeft hij ervoor moeten werken...niet zozeer in tijd maar het kost hem veel inspanning.
Voor de buitenwereld valt het niet op maar voor ons als ouders des te meer.
Waar hij vroeger maar met z'n vingers hoefde te knippen en hij wist het, kost het hem nu veel moeite.
Daarmee te dealen is voor een kind van 10 zwaar...
De lerares is uiterst tevreden, een heerlijke vrolijke optimistische boy, altijd ergens voor in en onwijs enthousiast.

Vier weken geleden waren we nog bij de neuroloog.... en ook hier werden zoveel positieve woorden gesproken over
zijn hele herstel en dat de neuroloog toch wel verbaast was maar het zo fijn vond dat Jerm. zo lekker ging op school, dat hij het allemaal goed
kon bijbenen en ook op sportief gebied Jerm. het nog steeds allemaal maar flikt.
De statistieken in deze wijzen zo anders uit dat we alleen maar van geluk mogen spreken!!

...Toen we bij de neuroloog waren geweest heb ik er niet over gelogd.... want heel diep van binnen blijf ik bang... en durf ik mijn blijheid in deze niet uit te spreken, bang
dat hij ooit nog eens zo ziek wordt zoals twee en half jaar geleden, die kans is heel klein heb ik mij door de neuroloog diverse keren laten vertellen,
gelukkig heb ik een man die héél nuchter is en die mij af en toe gewoon inpeperd dat ik het los moet laten, dat je niet weet
wat je te wachten staat in het leven en dat dat maar goed is ook....

..... dus schrijf ik hier heel voorzichtig met onwijze trots dat ik zo gelukkig ben zoals het nu allemaal gaat met mijn bikkel en dat hij een denderend rapport heeft!!

En dat hij van knutselen houd dat hoef ik niet meer te vertellen........ vanmiddag heeft hij zich dat ook weer helemaal uitgeleefd, de verf zat zelfs aan z'n mond!

                  

                                                                     

                                                                   

Vorig jaar deed ze haar cito eindtoets en de uitslag verbaasde ons niets.  Hij kwam goed overeen met het beeld wat we van haar hadden VMBO-tl .
De punten die ze had gescoord op de Cito toets waren hier iets te laag voor maar haar juf wist zeker te weten, dat ons meisje hier klaar voor was.
Haar inzet en haar houding dat was haar kracht werd er gezegd en daarmee zou ze het redden.

Zelf waren we wat sceptisch, ... wij zijn van die ouders die niet willen dat ons kind op haar/zijn  tenen moet lopen om alles bij te benen, het onderste uit de kan hoeft op deze leeftijd nog niet .....
Wij zijn meer van het  motto, school is leuk, je moet je er veilig voelen, je moet er voor werken maar er is meer in het leven....
En met meer bedoel ik dan dat het ook leuk is om nog steeds eens een weekend te logeren ondanks de bergen huiswerk die ze opkrijgen. Dat ze zich niet moeten afvragen.... dat iets niet kan... omdat er teveel huiswerk is.

Dat sporten ook bijzonder leuk kan zijn... en als je dat dan 3 keer 2 uur in de week doet, dat dat dan ook kan zonder dat je je zorgen om je huiswerk hoeft te maken.
En dan heb ik het nog niet eens over dansen... want ja, dansen dat wil ze ook en kost ook nog eens zón 2 uur in de week.
En dan heb je alle andere dingen nog eens die erbij komen, waar je lekker tijd voor wil vrijmaken, ....
Maar goed we luisterden naar de juf ( we  zijn zo gehoorzaam ) en namen haar advies aan...

Na de zomervakantie was het zover.... onze oudste werd een brugpieper.
Het was een behoorlijke overgang, van groep 8 naar de middelbare.
Het huiswerk werd langzaam opgebouwd maar na de herfstvakantie werd het volume opgevoerd.

Niek was vrolijk en Niek bleef vrolijk, vol enthousiasme stortte ze zich op het huiswerk als ze s middags uit school kwam. Ze moest er behoorlijk aan trekken en met de planning was het even uitvogelen wat het makkelijkst was en hoe je het het best kon doen.
Maar alles deed ze op haar gevoel, zelfstandig als ze is. Als er overhoort moest worden werden we ingeschakeld... wiskundehulp liet ik aan Ruud over (ik ben wel slim maar daar heb ik echt geen verstand van)  maar voor de rest trok ze haar eigen plan.

Van school kregen we een wachtwoord om in te loggen en haar cijfer te bekijken...maar nog voordat ik de kans daar maar toe kreeg had ik al een sms'je van haar met een cijfer wat ze gehaald had.  Als ze een 9 had dan kwam ze blozend binnen maar ook met een 4 viel ze gewoon met de deur in huis.... optimistisch ... dat zou ze  wel weer ophalen....nou en hoe...

We kregen haar rapport met gemiddeld voor de drie clusters 8 , 8 en 7 ik zag haar
stralen van trots , want dat is ze... trots dat ze het geflikt heeft haar draai te vinden in een grote school, met al haar hobby's en leuke uitjes. 
Ook wij zijn trots op haar, op haar cijfers maar nog meer omdat zij zoveel plezier en lol in haar leventje heeft  iets wat zó belangrijk is!  

Zelf heeft ze er ook een log over gemaakt, hier te lezen en ik weet zeker dat ze het heel leuk vindt als jullie haar even bezoeken (als je dat nog niet gedaan hebt) en een reactie bij haar achterlaten  -xxx-

                                    

Wat maakt me blij?

Wat maakt jullie blij?

Nou als je in de laatste 14 dagen gewoon drie heerlijke datum's in je agenda hebt gezet waar ik ga genieten van Marco!!!!

En dat we ook dit keer weer door de fanclub in staat worden gesteld om via de presale kaarten te kopen.. ik blijf dit bijzonder vinden en zó enorm lief!!

3 keer maar liefst , 2x naar 538 op 21 en 22 mei  en de 8e naar Westerpark live!!!

En waar ik helemaal van kan genieten is dat Niek me op twee keer vergezeld en wel op de 22e en de 8e, yesssss!!
Samen met Niek en hele lieve dinnetjes gaan we feesten.... ik ben dus blij!!