Open Monumentendag Amsterdam 2017
Op 10 september was ik naar de Open monumenten dag, waarbi ik o.a. historische trams zag, maar eerst was ik een paar dagen eerder naar de openingsavond van het 35e Diemer festijn.

Op 6 september traden hier Wolter Kroes, DjangoWagner, Glennis Grace en een onbekende openingsact op. Martijn ging gezellig mee naar de feesttent. Django lieten we even voor wat het was, want we wachten achter de tent op Wolter die natuurlijk even kwam om op de foto te gaan met zijn fans.


Openingsavond Diemer Festijn 2017

Tijdens het optreden van Glennis werd een stel verrast op het podium - een huwelijksaanzoek. Glennis zong daarna speciaal een liedje voor hen terwijl ze op het podium mochten toekijken. Na afloop wachtte we nog even op Glennis - samen met andere bekenden van haar- die ook kwam en enthouasiast reageerde toen ze me herkende.


Haarlemmermeerstation

Het Haarlemmermeerstation was mijn 1 stop. Dit sation, (tot 1933 Station Willemspark, werd gebouwd in 1915, het was een kopstation van de spoorlijn naar Aalsmeer / Uithoorn. Er was een netwerk van treinen die de Haarlemmermeerlijnen werden genoemd, die ook naar o.a. Wilnis, Mijdrecht en Nieuwersluis gingen.Thans is het station het begin/eindpunt van een historische tramverbinding naar Amstelveen, en is er horeca gevestigd. Ook zijn er diverse oude trams te bezichtigen, en hangen er oude bordjes van o.a. Duitse spoorwegen.

Daarna bezocht ik Arti en Amicitiae aan het Rokin. De Latijnse naam betekent 'voor de kunst en de vriendschap'. Het gebouw werd in 1854-1856 gebouwd voor deze Amsterdamse vereniging van beeldende kunstenaars en kunstliefhebbers, opgericht in 1839. Het gebouw was zelf ook een kunstwerk, sterker nog: een 'gesamtkunstwerk' van architecten Berlage en A.C. Belijs. Laatstgenoemde was een actief lid binnen de sociteit Arti en Amicitae. Berlage ontwierp o.a. de plattegronden, de trappenhuizen en meubels. Deze meubels kunnen door de goede constructie nog steeds gebruikt worden. Zijn werk voor dit project is het eerste Gesamtkunstwerp waarbij het totale ontwerp in handen is van 1 architect.  


Arti et Amicitae 
 
Behalve vaste kunst zoals het schilderij wat hier te zien is, waren er ook tentoonstellingen van Aart Lamberts, deze in 2015 overleden kunstenaar werd vooral bekend  van figutatieve beelden en dierplastieken. De tweede tentoonstelling was van Peter Zegveld, getiteld 'Lichtval; toepasselijk voor een gebouw waar de lichtval in het trappenhuis prachtig is.


Oude electrische trams in Amsterdam Oost en Diemen

Daarna wilde ik heel graag in een oude tram een ritje maken. Op een deel van het traject van de Gooise stoomtram zouden oude electrische trams rijden.Ooit was er een tramdienst van het Weesperpoortstation (Nu is daar metrohalte Weesperplein) via Diemen, Muiden, Muiderberg, Naarden, Laren naar Hilversum. De tram maakte veel slachtoffers die onder de tram liepen en werd ook weld 'De Gooische moordernaar' genoemd.

Tussen het Tropenmuseum en Diemen kon je een ritje maken in oude voertuigen terwijl er ondertussen werd verteld over de geschiedenis van de tramverbinding en ook over de wijk (Watergraafsmeer) waar we door heen kwamen.

Ondermeer kwamen we langs het voormalig hoofdkantoor van de Gooische trammaatschapppij, gelegen aan de Middenweg (gebouw meest rechts op de foto).


Een week later was het weer raak wat historie en architectuur betrof. Toen deed ik me aan een aantal rondleidingen in de Bijlmer in het kader van 24H zuidoost waar een etmaal lang het Amsterdamse stadsdeel Zuidoost werd uitgelicht in tal van activiteiten.


Gezichten van de Bilmer - met rechts 'De boom die alles zag' (Getuige van de Bijlmerramp op 4oktober 1992 toen een  vliegtuig de flats Kruiberg en Groeneveen doorboorde)

De rondleiders waren zelf mensen die lang in de Bijlmer wonen en veel en enthousiast konden vertellen over de geschidenis.Die dag leerde ik o.a. dat er ooit 12 km aan drooglopen was (binnenstraten tussen de flats en parkeergarages), en dat bij de bouw van de eerste flat in 1968 in de parkeergarages werd rekening gehouden met 2 auto's per huishouden, veel te veel voor een tijd waarin niet eens ieder gezin een auto had.

Tussen 2 wandelingen door bezocht ik ook klusflat Kleiburg, die400 m(anderen zeggen 450m) lang is. De flat uit de jaren '70 werd door woningcorporatie Rochdale symbolisch voor 1 euro verkocht aan serieuze proectontwikkelaar, waardoor sloop werd voorkomen. Zelf had de corporatie de kosten van 70 miloen euro voor renovatie niet over.


Uitzicht vanaf Kleiburg (links) en de flat zelf (rechts)

Rochdale wilde de flat voor een symbolisch bedrag overdragen aan een  serieuze projectontwikkelaar. Het Consortium DeFlat nam de flat over en renoveerde de buitenkant.Zij moesten er wel voor zorgen dat de leegstaande woningen ook weer verkocht zouden kunnen worden, maar het animo leek groter dan verwacht, want binnen no time was de verpauperde flat aan toekomstige woningeigenaren verbonden.'De Flat' verwijderde o.a. de extra liften aan de buitenkant, die de symmetrie doorbraken en daardoor als storend element werden gezien. Ook de fietsonderdoorgangen - die erg naargeestig waren - werden verhoogd en verbreed. Bergingen werden bij woningen getrokken en er kwam een nieuwe centrale fietsenstalling. In het gebouw zelf werden nieuwe liften gebouwd. De appertementen zelf mochten door mensen die van klussen houden worden verbouwd. De flat kreeg al snel de naam 'Klusflat'.Dat nog niet alles is verbouwd laten de houten leuningen zien van de gallerijen, die ook aan onderhoud toe zijn. Maar een klusflat is natuurlijk nooit helemaal klaar. Aan de buitenkant zal overigens verder niets gebeuren. In tegenstelling tot andere Bijlmerflats die gekleurde frontjes kregen, blijft de Kleiburg zo grijs als beton. Dat is letterlijk en figuutlik in beton gegoten dus.


Moskee in de Bijlmer

De moskeee bij station Kraaiennest is een van de beeldbepalende gebouwen in de Bijlmer. En dat terwijl er bij de bouw van de wijk in jaren 60 en 70 geen kerk gebouwd werd, want Nederland zou steeds verder ontkerken dacht men. In de veel te ruim bemeten leegstaande parkeergarages ontstonden al gauw allerlei kerkdiensten. En dat werd alleen maar meer met de komst van oa Ghanezen, Kenianen en Surinamers naar de toen nog jonge stadswijk

Het was een intessante dag. Maar ik wilde nog meer verkennen, en zo reed ik een dag zelf later door allerlei straten van de vernieuwde Bijlmer. Want vele hoogbowu flats (ooit gebouwd in de beroemde honingraad vorm) gingen tegen de vlakte om plaats te maken voor laagbouw. Van een weids uitzcht over een parklandschap en verhoogde verkeerswegen (dreven) naar huizen en wegen op maaiveldniveau en met tuin. Het veranderde het aanzicht van de Bijlmer voorgoed, maar de sociale veiligheid werd er wel mee vergroot. De bewoners zelf zijn optimisch over  en trots op hun wijk, en na alles wat ik heb gezien is dat misschien niet zo heel gek: het is een wijk die leeft.